ยอมแพ้
ถึงแคร์ก็คงต้องไป
ยังรักเธอมากเท่าไร
หัวใจก็หนักเกินทน
ในหนึ่งอาทิตย์
เธอคิดนอกใจกี่หน
มีคู่นอกกายกี่คน
ฉันโดนหักหลังกี่ที
เหนื่อยแล้ว
ไร้แววที่เธอจะหยุด
ทำร้ายกันไม่สิ้นสุด
ถึงวันต้องพูดคำนี้
เลิกกันเถอะนะ
พูดทั้งน้ำตาที่มี
ความรักยังคงล้นปรี่
แม้วินาทีที่พูดคำลา
แก้วที่มันบิ่น
รินน้ำกินก็คงบาดปาก
การให้อภัยซ้ำซาก
ไม่ทำให้เธอลืมตา
รอโจรกลับใจ
สู้หนีโจรไปดีกว่า
รอเธอกลับตัวกลับมา
เหมือนรอเวลาจมน้ำตาตาย
ยอมแพ้
ถึงแคร์ก็คงต้องจาก
บาดแผลในใจลึกมาก
ไม่นานคงแตกสลาย
อยากทนกว่านี้
อยากยิ้มตอนเธอมีใคร
ยอมรับว่าทำไม่ได้
ขอโทษจากใจที่ทนไม่พอ
แก้วที่มันบิ่น
รินน้ำกินก็คงบาดปาก
การให้อภัยซ้ำซาก
ไม่ทำให้เธอลืมตา
รอโจรกลับใจ
สู้หนีโจรไปดีกว่า
รอเธอกลับตัวกลับมา
เหมือนรอเวลาจมน้ำตาตาย
ยอมแพ้
ถึงแคร์ก็คงต้องจาก
บาดแผลในใจลึกมาก
ไม่นานคงแตกสลาย
อยากทนกว่านี้
อยากยิ้มตอนเธอมีใคร
ยอมรับว่าทำไม่ได้
ขอโทษจากใจที่ทนไม่พอ
อดทนจนท้อ
ทนรอให้เธอกลับใจ
เมื่อรักเปลี่ยนเธอไม่ได้
ฉันต้องตัดใจ ขอยอมไปเอง